به مناسبت27 سپتامبر، روز جهانی جهانگردی
از دید سازمان ملل، جهانگرد یا گردشگر کسی است که کشوری غیر از کشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد، مشروط بر اینکه، این بازدید به منظور احراز هیچگونه شغل کسبی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداکثر سه ماه در کشور میزبان توقف نماید.
روز جهانی جهانگردی:
از سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد سالانه روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می‌شود. هدف از گرامیداشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.
جهانگردی چیست؟
پدیده ی مسافرت را از محلی به محل دیگر و از کشوری به کشور دیگر، بدون در نظر داشتن قصد مهاجرت، اشتغال یا اقامت مستمر، جهانگردی گویند. از دید سازمان ملل «جهانگرد یا گردشگر کسی است که کشوری غیر از کشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد، مشروط بر اینکه، این بازدید به منظور احراز هیچگونه شغل و کسبی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداکثر سه ماه در کشور میزبان توقف نماید و مسافرت او مبنی بر یکی از علل زیر باشد: تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات، امور خانوادگی، درمان و امور پزشکی، ورزش، امور مذهبی، مأموریت یا شرکت در هم اندیشی ها».
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO):
سازمان جهانی گردشگری به اختصار (UNWTO) مستقر در شهر مادرید اسپانیا، یکی از نمایندگی‌های سازمان ملل است که وظیفه هدایت صنعت گردشگری را دارد. سازمان جهانی گردشگری به عنوان محل گفتگوی کشورها درباره سیاست‌ها و تجارب عملی آنها درباره دانش گردشگری است. این سازمان نقش مرکزی و مهمی در ترفیع وضعیت تعهد و توانایی‌های موجود کشورهای در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.
انواع جهانگردی:
جهانگردی بر حسب اهدافی که مردم به جهت آن سفر می‌کنند، دارای اقسام ذیل است:
1- جهانگردی تفریحی؛ افراد یا دسته‌هایی را شامل می‌شود که با هدف تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات از سرزمین خود به سفر می‌روند.
2- جهانگردی درمانی؛ شامل افرادی می‌شود که برای استفاده از تغییرات آب و هوا، با هدف پزشکی و درمانی و استفاده از آبهای معدنی، اقدام به مسافرت می‌کنند.
3- جهانگردی فرهنگی؛ که در آن افراد برای آشنایی با فرهنگ و هنر و آداب و رسوم ملل مختلف، آثار تاریخی و مطالعه علمی، اقدام به سفر می‌کنند.
4- جهانگردی ورزشی؛ که هر نوع مسافرتی را که به منظور فعالیتهای ورزشی انجام می‌گیرد، شامل می‌شود؛ مانند کوهنوردی، شکار، شرکت در مسابقات و تماشای مسابقات و...
5- جهانگردی تجاری؛ مثل مسافرتهایی که افراد برای شرکت در بازارها و نمایشگاهای کالا و صنایع تأسیسات کارخانه‌ای و نظایر آن انجام می‌دهند.
6- جهانگردی سیاسی؛ مسافرت به منظور شرکت در جشن‌های بینالمللی و مراسم خاص و کنگره‌ها و کنفرانسها را جهانگردی سیاسی می‌گویند.
توسعه جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی:
جهانگردی دارای خاصیّت ویژه‌ای است که می‌توان آن را به منزله ی نیروی محرک توسعه اقتصادی در تمام کشورها محسوب داشت. هیچ کشوری را نمی‌توان یافت که فاقد مواد اولیّه لازم برای توسعه جهانگردی نباشد. آنچه که کشورها را از هم متمایز می‌سازد، خود به تنهایی جاذبه جهانگردی به شمار می‌رود. طرح های جهانگردی در کشورهای در حال توسعه از طریق ارائه کمک‌های فنی و مالی به طور وسیعی از طرف بیشتر سازمانهای مالی بینالمللی و دفاتر تأمین‌کننده کمک های اقتصادی و مالی جهانی مورد حمایت قرار گرفته است.
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، شعار روز جهانی گردشگری ۲۰۲۳ میلادی (۲۷ سپتامبر، برابر با ۵ مهر ۱۴۰۲) را «گردشگری و سرمایهگذاری سبز (Tourism and Green Investment) »اعلام کرده و بر سرمایهگذاری بیشتر و هدفمند‌تر در سه حوزه افراد، سیاره زمین و رفاه، تاکید کرده است.
این سازمان با تاکید بر «سرمایهگذاری»، به عنوان یکی از اولویت‌های بهبود گردشگری و توسعه آینده این صنعت، روز جهانی گردشگری ۲۰۲۳ میلادی را فراخوانی برای سرمایهگذاری و اقدام همه‌جانبه جامعه بین‌الملل، دولت‌ها، موسسات مالی، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی حول یک استراتژی جدید اعلام کرد؛ استراتژی که بر اهمیت و نیاز حیاتی سرمایهگذاری در پروژه‌های آموزشی و ارتقای مهارت‌های افراد، سرمایهگذاری در زیرساخت‌های پایدار و تحول سبز سیاره زمین و نوآوری و فناوری تاکید می‌کند.
به عقیده کارشناسان UNWTO، دیگر دوران سرمایه‌گذاری‌های سنتی که صرفاً برای رشد اقتصادی و بهره‌وری انجام می‌شد، به سر رسیده و اکنون زمان راه‌حل‌های نوآورانه و جدید است.
سازمان جهانی گردشگری در چرایی انتخاب این شعار برای روز جهانی گردشگری در سال ۲۰۲۳ اینطور توضیح می‌دهد؛ «بدون شک تحقق گردشگری پایدار در گرو سرمایهگذاری پایدار است، اما همه‌‌‌گیری کرونا در ۳ سال گذشته باعث شد سرمایهگذاری خارجی در صنعت گردشگری از ۴۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۹ میلادی، به ۱۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰ میلادی کاهش پیدا کند. این افت ناگهانی، موجب توقف بسیاری از پروژه‌ها و طرح‌‌های اقلیمی و کاهش ۷۰ درصدی فرصت‌های شغلی در طول سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ میلادی شده است. علاوه بر این، سرمایهگذاری در استارتاپ‌ها و فناوری‌های گردشگری نیز به شدت کاهش یافته و به پایین‌ترین سطح خود در سال ۲۰۲۲ میلادی در چهار سال گذشته رسید».
به همین دلیل برای استفاده از پتانسیل‌های گردشگری جهت تحقق اقتصاد انعطاف‌پذیر، تسریع اقدامات اقلیمی، پایداری بیشتر کره زمین و ایجاد رفاه فراگیر در سایه نوآوری و کارآفرینی، به سرمایهگذاری بیشتر و هدفمند‌تر در این حوزه نیازمندیم. به‌گفته مدیران و کارشناسان سازمان جهانی گردشگری، سرمایهگذاری مانند یک پل ارتباطی میان کشورهای عضو، مقاصد، مشاغل و سرمایه‌گذاران عمل می‌کند.
حوزه‌های سرمایهگذاری گردشگری:
سازمان جهانی گردشگری، حوزه‌های سرمایهگذاری در این بخش را به موارد زیر تقسیم کرده است:
سرمایهگذاری روی افراد:
در سرمایهگذاری روی افراد، بر آموزش حرفه‌ای نیروی کار گردشگری، به‌ویژه مدیریت هتل‌ها و ایجاد فرصت‌های آموزشی برابر در همه مقاصد تاکید شده است. علاوه بر این، چشم‌انداز‌های آینده از نیروی کار جهانی گردشگری نشان می‌دهد، این صنعت سالانه به میلیون‌ها فارغ‌التحصیل مهمان‌نوازی تا سال ۲۰۳۰ میلادی نیاز خواهد داشت و برای استفاده از فرصت‌های شغلی آینده، به آموزش حرفه‌ای کارکنان نیاز داریم.
سرمایهگذاری روی کره زمین:
هتل‌ها منشأ نزدیک به یک درصد گاز‌های گلخانه‌‌ای جهان هستند و از مصرف‌کنندگان سنگین منابع آبی و انرژی به شمار می‌‌آیند. از این رو، با سرمایهگذاری در زیرساخت‌های گردشگری و استارتاپ‌های با تمرکز بر پایداری می‌توان در عین ارائه خدمات بهتر، اهداف توسعه پایدار را نیز پیش برد. علاوه بر این، سرمایهگذاری در زیرساخت‌های گردشگری و توسعه پایدار آنها موجب کارایی هزینه‌ها، تحقق اهداف پایداری و رضایت مهمانان خواهد شد.
سرمایه گذاری در تامین رفاه:
در این بخش، بر سرمایهگذاری در نوآوری و دیجیتالی‌شدن جهت حمایت از پروژهای با مقیاس جهانی و شرکت‌های کوچک و متوسط اشاره شده است. همچنین با توجه به اینکه بیش از نیمی از افراد شاغل در گردشگری را زنان تشکیل می‌دهند، بر سرمایهگذاری بر زنان کارآفرین نیز تاکید شده است.