آیا برای دیدن کوه‌های مریخ باید به مریخ برویم؟

آیا برای دیدن کوه‌های مریخ باید به مریخ برویم؟

برای یک تجربه زیبا و نفس گیر لازم نیست به کوه‌های مریخی در مریخ بروید زیرا می‌توانید برای سفر و کاوش به یک مقصد مسحورکننده مشابه در جنوب شرقی ایران برنامه ریزی کنید!

کوه‌های مریخی (یا مینیاتوری) چابهار بر خلاف مناظر خیالی که اغلب در فیلم‌ها دیده می‌شوند، در دسته جاذبه‌های کمتر کاوش‌شده اما درخشان در روی زمین قرار دارند.

شاید این احساس رایج در میان گردشگرانی باشد که برای اولین بار در مسیر چابهار به کوه‌های مریخی در استان سیستان و بلوچستان ایران قدم می‌گذارند: «این را در فیلم‌ها دیده‌ام».

سفر به کوه‌های مریخی ممکن است مناظر متنوعی را با فراز و نشیب های زیادی در جاده به نمایش بگذارد. با فرود آمدن رنگ‌های آبی تیره خلیج عمان و سواحل طلایی آن در یک طرف و کوه‌های چند بعدی خاکستری مایل به سفید از سوی دیگر، مسافران در شگفت می مانند که کدام سمت را بازدید کنند.

همانطور که در پیچ و خم ها حرکت می‌کنید، کوه‌های مینیاتوری از نزدیک نمایان می‌شوند. آنها که در پایه یک تپه قرار گرفته اند، ممکن است به ظاهر دور شوند و در پشت منطقه ای از شکاف خاک مانند سراب ناپدید شوند. ناگهان خود را در میان صحرای ترک خورده، در زیر آسمان آبی وسیع، با کوه‌های کوتاه و بلند چروکیده در دوردست، می یابی. این کوه‌ها که با شکاف های لبه دار متعدد ناشی از فرسایش سریع در اثر قرار گرفتن در معرض باد و باران مشخص می‌شوند، منظره ای سورئال و فریبنده را ایجاد می‌کنند.

این کوه‌ها همچنین به منبع درآمدی برای مردم محلی تبدیل شده است که در ازای دریافت پول، شترسواری را به گردشگران ارائه می دهند.

تنها چند دقیقه دورتر از کوه‌های مریخی، روستای رامین قرار دارد که دارای اقامتگاه بوم‌گردی است. ساحل دهکده میزبان یک باشگاه موج سواری است. برای کسانی که به دنبال یک مکث آرام هستند، یک کلبه حصیری در نزدیکی کوه‌های مریخی، با عطر کاه که ارتباط با طبیعت را تقویت می‌کند و استراحتی خنک ارائه می‌دهد. در صورت برنامه ریزی برای اقامت شبانه، اقامت در روستای رامین برای یک تجربه کامل و همه جانبه توصیه می‌شود.

مردم محلی هنوز از این کوه‌ها به عنوان کوه‌های کولانی یا آریایی یاد می‌کنند. با این حال، به دلیل شکل متمایز، زمین‌های مواج و زیبایی فریبنده، معمولا به عنوان کوه‌های مینیاتوری یا مریخی نیز شناخته     می‌شوند.

ارتفاعات کوه‌ها بین 5 تا 100 متر و بافت بسیار مقاومی را نشان می‌دهند که هنگام لمس کردن، شبیه سنگ سخت است. با وجود این، تلاش‌های کمی‌برای صعود به این شگفتی‌های زمین‌شناسی انجام می‌شود، زیرا لذت محض تماشای بصری از صعود فراتر می‌رود. شیارهای روی کوه‌ها هیچ گونه پوشش گیاهی ندارند و به فضای ماورایی می افزایند.

جالب است بدانید که کوه‌های مشابهی در مناطق خراسان جنوبی، بندرعباس، خوزستان و جزیره قشم یافت می‌شود که به تنوع بی نظیر زمین شناسی منطقه کمک می‌کند.

زمین شناسان توضیحات مختلفی برای شکل گیری این کوه‌های مریخی ارائه می‌کنند. برخی بر این باورند که این کوه‌ها ادامه کوه‌های زاگرس هستند، رشته‌ای که تا پاکستان امتداد می‌یابد، در حالی که برخی دیگر بر این باورند که زمانی زیر تن‌ها خاک مدفون شده‌اند و به مرور زمان نمای واقعی خود را به دلیل تغییرات آب و هوایی و باران‌های فصلی که پوشش خاک را می‌شویند آشکار می‌کنند. مردم محلی همچنین بر این باورند که افق گسترده در این منطقه نقطه ایده آلی برای رصد فضای بینهایت و ستارگان است.